ساختار پروتز Endo-Exo از دو بخش داخلی و خارجی تشکیل شده است. سیستم اندو-اکسو بر اساس ارگونومی بدن انسان و کاملا مطابق با آناتومی بدن و نحوه راه رفتن افراد طراحی شده است. با کاشت EEP در باقی مانده ی استخوان پیوندی طولانی، ایمن، بدون درد و عوارض جانبی بین بیمار و پروتز ایجاد می شود. علاوه بر این امکان انتقال نیرو خصوصا در راه رفتن از طریق ران و یا مفاصل را فراهم آورده و به بیمار این امکان را می دهد تا احساس راه رفتن طبیعی داشته باشد و به صورت عادی و بدون زحمت کشیدن پای مصنوعی به دنبال خود، حرکت کند. این قابلیت این امکان را به بیمار می دهد که تجربه یک پای مصنوعی هوشمند را داشته باشید.
بیشتر بدانید: سیستم ایمپلنت Endo-Exo
EEP یا پروتز Endo-Exo از چند قطعه (ماژول) تشکیل می شود. پروتز اندو-اکسو به طور کلی از دو بخش درونی و بیرونی است:
بخش درونی (Endo): این بخش (stem) بر اساس آناتومی عضو باقیمانده بیمار از روی تصاویر سی تی اسکن و رادیولوژی طراحی می شود و درون باقی مانده استخوان فرد در مرحله اول عمل کاشته می شود.
بخش بیرونی (Exo): این بخش شامل 4 قطعه به شرح زیر می باشد:
- پل ارتباطی (Bridge Module): این بخش اتصال بین بخش داخلی (stem) و بخش خارجی است که در مرحله دوم عمل کار گذاشته می شود.
- Silicone Cap: نگهدارنده عضلات است که از جنس ضد حساسیت ساخته شده و از عضو باقیمانده بیمار محافظت می کند.
- Bridge Cylinder: هم تراز کننده محور آناتومیکی و بیومکانیکی بدن و اصلاح کننده چرخش های درونی و بیرونی مفصل زانو می باشد. این قطعه شامل صفحات و پین های جذب نیرو (shock absorber) هستند که از قسمت های داخلی در ضربه های سنگین محافظت می کند.
- Adaptor: اصلاح کننده off-set زانو یا مچ پا که باعث می شود مرکز ثقل مفصل در جای طبیعی خود قرار گیرد.